Ανάμεσα στα πεύκα και στο πράσινο, στα δυτικά και έξω από το χωριό βρίσκεται το ξωκλησάκι του Αγίου Γεωργίου του Επιτηδειώτη. Το όνομά του το πήρε από τα επιτήδεια, τους μίσχους (φύλλα) των πεύκων.
Άγνωστο το πότε ακριβώς κτίστηκε, αλλά σύμφωνα με την παράδοση γύρω στο 17ο αιώνα. Αρχιτεκτονικά δεν παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον από άποψης ρυθμού, αλλά απλού ορθογώνιου τύπου το κτίσμα και με κεραμίδι η στέγη. Είναι πετρόκτιστο και η πέτρα στους εξωτερικούς τοίχους διατηρείται μέχρι και σήμερα, αφού πριν τρία περίπου χρόνια, φρόντισε το Τμήμα Αρχαιοτήτων για την συντήρηση του ναού. Το καμπαναριό του δεν είναι κτιστό αλλά φτιαγμένο και στηριζόμενο σε μεταλλικές κολώνες, φέροντας στο εσωτερικό του μια μόνο καμπάνα που ηχεί με το τράβηγμα σχοινιού, καλώντας τους πιστούς τις δύο έως τρεις φορές το χρόνο, που λειτουργεί το ξωκλήσι.
Εσωτερικά το ξωκλησάκι, το οποίο έχει και την άνεση να φιλοξενήσει γύρω στους πενήντα πιστούς, φαίνεται να διατηρεί στο κέντρο του πλαϊνού δεξιού τοίχου, την μεγάλη αγιογραφία του Αγίου Γεωργίου. Το τέμπλο του είναι ξυλόγλυπτο και παλιό όπως και οι άγιες φορητές εικόνες του πάνω σ’ αυτό. Υπάρχει και διατηρείται ακόμη το παλιό ξύλινο ψαλτήρι του ναού, αλλά γενικά είναι απλή και επίπεδη εκκλησούλα στο εσωτερικό της.
Ο Άγιος Γεώργιος ο Επιτηδειώτης, γιορτάζεται στις 23 Απριλίου και λειτουργείται επίσης και την Κυριακή του Θωμά, όπου γίνεται μεγάλη πανήγυρης και την ημέρα αυτή τιμά με την παρουσία του και ο Δεσπότης. Μαζεύεται αρκετός κόσμος, όχι μόνο από την κοινότητα, αλλά και από τις γύρω περιοχές. Πρόσφατα έχει αποφασιστεί ότι το εξωκλήσι θα λειτουργείται και κάθε Σάββατο.
|
